Wat houden we vast?

Inmiddels zitten we al 4 weken in een andere manier van werken. Zoveel mogelijk vanuit huis, soms met een paar mensen op kantoor om even de drukte met kinderen te ontvluchten. En alle meetings digitaal, zowel met klanten als intern. Iedereen kent inmiddels video bellen en is hier volledig op ingericht. Een bijzondere tijd, die binnen een dag is ontstaan nadat het kabinet had besloten dat het anders moest. En nu lijkt het al bijna normaal dat we op deze manier met elkaar omgaan, al heeft het ook veel nadelen.

Maar “ieder nadeel heb zijn voordeel” zei iemand al eens en die regel gaat ook nu weer op. Afgelopen week heb ik een rondje langs mijn team gemaakt met de vraag ‘wat zouden jullie willen behouden van deze tijd’ en daar kwamen toch positieve antwoorden uit. Natuurlijk, iedereen mist het sociale contact bij de koffie automaat – maar focus op het werk, meer rust en minder gestoord worden, meer tijd voor thuis en het ontbreken van reistijd waren zaken die snel werden genoemd als voordelen.

Deze inventarisatie doe ik niet voor niets. Ik geloof er sterk in dat de crisis niet een tijdelijke situatie is, die terug kan naar hoe het was. Nee, de crisis wil ons iets leren. In de media wordt ook al gesproken over “de anderhalve meter economie”, waarbij berekeningen worden losgelaten hoe je deze afstand overal in je dagelijkse praktijk zou kunnen realiseren. Bureaus op kantoor meer uit elkaar, bredere gangpaden in winkels, tafeltjes in restaurant met meer ruimte er tussen – maar ik denk dat er meer zal gebeuren.

Waarom niet meer thuiswerken? Dan heb je automatisch meer afstand tot elkaar. Winkels die echt bezig gaan met de integratie van ‘bricks & clicks’, waardoor je niet hoeft te wachten tot je aan de beurt bent in een (drukke) winkel. Restaurants die slimmer omgaan met de combinatie van afhalen, bezorgen en eten aan een tafeltje in hun zaak. Het zijn slechts gedachten en ook ik heb geen glazen bol, maar dat we voorzichtiger zullen zijn met elkaar in groepen tegenkomen is volgens mij zeker. En daar hoort dus ook verandering bij.

Zelf ga ik in ieder geval aan de slag met deze verandering. De inventarisatie vanuit het team en mijn eigen gedachten hierover wil ik komende week gaan ordenen en voorleggen aan mijn collega’s. Misschien zijn digital nomads straks geen kleine groep ZZP’ers die vanuit overal en nergens werken, maar is dat de norm voor veel mensen met een kantoorbaan. En is regelmatig thuiswerken geen verworven recht voor een selecte groep mensen, maar is het een plicht om met elkaar gezond te blijven. En zijn fysieke afspraken misschien opeens uitzondering in plaats van regel, als we in projectteams met klanten zaken willen bespreken.

Ik heb er wel ideeen over en ben ook benieuwd of anderen hier al mee bezig zijn. Prima materiaal om dit Paasweekend eens over na te denken.