Schrijven is therapie

Het einde nadert… van mijn boek in dit geval. Ik ben bezig met de laatste loodjes en inmiddels heb ik oktober 2024 als datum staan dat ik het boek naar buiten wil brengen. Ik vier dan ook 25 jaar BeSite met mijn team en wat is een mooier moment om ook dan mijn boek uit te brengen. Het heeft mij uiteindelijk veel te lang geduurd voordat ik het klaar heb, maar vooruit. Ik weet inmiddels ook hoe het is om een boek te schrijven en wat schrijvers wel eens vertellen is waar. Het lijkt aanvankelijk alsof het een kwestie is van gaan zitten en typen, maar de werkelijkheid is weerbarstiger. Dat schrijven had ik na een jaartje wel gedaan, maar toen kwam het bijschaven, nog eens lezen, aanvullen etc. En dan duurt het proces opeens veel langer.

Ik heb het idee dat het wel scheelt of je een fictie of een non-fictie boek schrijft. In mijn geval gaat het over een boek waarin ik mijn eigen ervaringen wil delen, aangevuld met inspiratie die ik heb gehaald uit anderen. Denk aan boeken die ik heb gelezen of andere ondernemers van wie ik heb geleerd. Het doel van mij met het boek is het inspireren van andere ondernemers in allerlei zaken die je tegenkomt. En dan niet alleen de geijkte zaken die je ook in coachingsboeken tegenkomt; nee juist de dingen die je minder vaak in boekjes leest. Maar ook om aan te geven hoe belangrijk het (in mijn ogen) is om aan jezelf te werken als je echt succesvol wilt ondernemen. Want groeien met je bedrijf kan alleen als je zelf ook groeit.

Een manier om te groeien als persoon is het schrijven van een boek. Daar ben ik inmiddels achter gekomen. Ik dacht dat ik al behoorlijk wat therapieën en coachingstrajecten had doorlopen in de afgelopen 15 jaar, maar ook het schrijven van een boek kan inmiddels in dit rijtje. Ik denk dat het daarom ook zo lang duurt voordat ik het boek kan afronden, want er zijn telkens weer dingen die ik dan toch iets wil aanpassen. Niet omdat niet goed is, maar wel omdat ik er dan anders over ben gaan denken. Of een bepaalde nuance toch anders wil maken. Net alsof ik het zelf ook weer herbeleef wat ik opschrijf en daardoor het voor mijzelf ook scherper probeer te maken. De verklaring waarom dingen zijn gegaan zoals ze gaan heb je ook vaak pas te pakken als je er even iets langer over nadenkt.

En ondertussen is het ook gewoon heel erg leuk om te doen. Het lukt mij helaas niet meer iedere week om te schrijven (veel andere dingen zijn ook leuk in werk en privé), maar het vordert gestaag. De deadline staat in mijn agenda en dus moet nu ook echt gaan gebeuren. Ik heb enkele mensen bereid gevonden om mijn eerste scripts te gaan lezen en ben ook erg benieuwd waar zij mee komen. Ondertussen de opmaak van het boek gemaakt in samenwerking met Marcel Somsen en ook de drukker gevonden met wie ik het wil gaan uitbrengen. Best heel spannend als het straks zover is, want er ligt dan wel een stukje van mijn leven vastgelegd op papier…