In oktober vorig jaar bestonden wij als BeSite 20 jaar en dit wilden we in het hele jaar met elkaar en onze klanten vieren. Om te beginnen met een onvergetelijk, tweedaags personeelsuitje. En aansluitend ook met de aankondiging van een nieuwe website, een bijeenkomst met klanten en zo nog wat mooie ideeën om stil te staan bij twee decennia van ondernemen. Een deel is gelukt, maar een deel ook niet. Het zou te gemakkelijk zijn om alles op corona te schuiven, maar de veranderende situatie van afgelopen maanden heeft hier wel flink aan bijgedragen.

Van een bijeenkomst voor en met onze klanten is voorlopig geen sprake. Wel houden we al een tijdje webinars vanuit TripService en het eerste webinar van BeSite is voor maandag gepland. Op deze manier willen we graag onze kennis en kunde blijven delen met anderen, omdat wij erin geloven dat je met het delen van elkaars kennis verder komt. En onze nieuwe website zal een aantal maanden later het licht zien, om de misschien wel erg simpele reden dat we nu geen (mooie) nieuwe foto’s van ons team in het kantoor kunnen maken. Daarbij is de aankondiging van een nieuwe site midden in een tijd waarin je juist druk bent met andere zaken ook niet zo handig.

Vooruitkijken

Maar 20 jaar ondernemen betekent voor mij niet dat we nu alleen maar terug moeten kijken. Zoals in een eerder blog vorig jaar ook al genoemd, heb ik juist het gevoel dat we nog maar aan het begin staan. Waar wij als mens ook vanaf ons 18e toewerken naar volwassenheid, merk ik dat deze ontwikkeling ook binnen het bedrijf gaande is. Een sterk team dat zichzelf heel goed red en onderling elkaar goed weet te vinden. Dat verantwoordelijkheid durft te nemen en eigenaarschap kent over de taken die zij moet uitvoeren. Hierdoor ontstaat er ook ruimte voor ieder teamlid om zichzelf verder te ontwikkelen, incluis mijzelf.

Een tijd terug had ik een gesprek met een ondernemer die ook al tientallen jaren een eigen bedrijf heeft en op een punt stond van ‘wil ik dit nog wel?’. Hierbij ging het niet om de vraag over ondernemen pur sang, maar juist over de randzaken die je er ongewild bij krijgt als je gaat groeien. Personeelsmanagement, begrotingen maken, procedures bedenken, problemen oplossen etc. Het begint dan meer op besturen dan ondernemen te lijken en hoelang vind je dat dan nog leuk? Ik herkende in dit verhaal ook mijn eigen worsteling die ik afgelopen jaren heb gehad. Wat vind ik nog leuk aan het sec aansturen van mensen en oplossen van problemen? Ik was toch ondernemer geworden om juist nieuwe dingen te creëren?

Zelfsturing

Meerdere mensen om mij heen adviseerden mij toen om ‘een bedrijfsleider’ aan te nemen. Hier heb ik veel over nagedacht en zelfs enkele gesprekken gevoerd met potentiële kandidaten, maar telkens voelde ik dat de oplossing niet zat in het aanstellen van ‘een nieuw baasje’. Het inmiddels volwassen geworden team had de potentie om veel meer zelf op te pakken, maar dan moest ik veranderen. Mijn rol ten opzichte van de organisatie moest gewoon anders worden ingevuld en dat betekent vooral veel loslaten. En als ondernemers ergens moeite mee hebben….

Maar het heeft mij gered. Door meer los te laten, meer te vertrouwen op het team ontstond een werkvorm die mij sindsdien weer energie geeft om er samen iets moois van te maken. En het zorgde ervoor dat ik tijd (in mijn hoofd) vrij kon maken voor andere zaken. En hoe het soms gaat als je ruimte maakt… een paar maanden later kwam daar een fantastische kans van de Regio Achterhoek, om in de komende jaren een deelvervoer coöperatie op te mogen zetten. Een klus die ik met beide handen heb vastgepakt, omdat het iets nieuws creëren is. En daarnaast leer ik er ook veel van. De extra dimensie die maatschappelijk ondernemen in zich heeft, vind ik ontzettend gaaf om te mogen ervaren.

Kortom, 20 jaar klinkt al heel lang… maar voelt nog zo kort. Ik sta dus ook nog maar aan het begin en mag nog veel ontdekken en meemaken als ondernemer. Ik hoop jij ook!