Weer een week van crisis is voorbij. Een crisis die eigenlijk al veel eerder was begonnen, maar toen besefte we ons nog veel minder de ernst van de situatie. Nu horeca dicht is, wij allemaal thuis moeten werken, waar dat niet kan mensen naar huis worden gestuurd, kinderen thuis zitten – nu pas is het goed merkbaar welke impact het Coronavirus heeft op onze maatschappij. Of eigenlijk, op nagenoeg de hele wereld.

Maar crisis is ook een tijd van bezinning, van nieuwe kansen, van ondernemerschap. Als ik terug kijk naar deze eerste week zie ik ook veel mooie dingen gebeuren. Neven effecten van onze aangepaste manier van werken, initiatieven die opeens heel snel realiteit worden. Ik wil hier het Coronavirus en de situatie niet kleiner maken. Het is verschrikkelijk en heel veel mensen hebben hier nadelige gevolgen van (ook wij). Toch probeer ik ook positief te blijven, anders is angst onze enige raadgever.

Persoonlijk op afstand

Thuiswerken in combinatie met scholen en kinderopvang dicht, is voor veel mensen een uitdaging gebleken; zo ook voor mij. Achter je laptop met een dochter die schoolopdrachten maakt en een zoon die met brandweerauto’s met sirene geluiden speelt, is niet de beste plek om je te focussen. Veel meetings die ingepland stonden werden daarnaast omgezet naar digitale meetings. Prima te doen met Google Meet, maar het heeft wel tot opmerkelijke momenten gezorgd.

Zo heb ik van veel relaties inmiddels zijn of haar zolder of huiskamer gezien, komen geregeld kinderen op de achtergrond door het beeld rennen en was er ook volledig begrip in een video meeting met vijf mensen toen ik mijn zoon van drie even moest helpen om naar de wc te gaan – “Sorry, moet even helpen. Zo terug.” Het laatste beetje formaliteit in zakelijke gesprekken, lijkt opeens volkomen aan de kant geschoven. Digitale communicatie voelt als een grotere afstand, maar laat ons tegelijkertijd meer van onze persoonlijke kant zien.

Samen thuis

Zo zijn wij sinds maandag met ons team ook iedere ochtend om 09.00u begonnen met een digitale stand-up. Aangezien iedereen in zijn eentje thuiswerkt, vind ik het van belang dat er 1 moment op de dag is dat we elkaar even spreken en zien. Een aanpak die effect heeft, want iedereen zit opeens netjes op tijd klaar voor een meeting. Ook blijkt het nu mogelijk om in slechts een kwartier van elkaar te horen hoe het gaat en waar je tegen aan loopt. Zaken die in normale meetings op kantoor niet altijd lukken.

Voor mijn kinderen ook een bijzondere gewaarwording om opeens een hele week met hun ouders thuis te zijn. En ik denk voor velen. Natuurlijk, in vakanties ben je ook samen. Maar nu zien mijn kinderen wat ik eigenlijk de hele dag doe (papa, moet je alweer bellen?). Ze kijken mee (soms ook letterlijk in een video meeting), stellen vragen en zijn benieuwd waar je mee bezig bent. Andersom zie ik welke schoolopdrachten mijn dochter moet maken en hoe zelfredzaam ze in hun klas moeten zijn. Het maakt mij nog meer trots op haar dan ik al was.

Aandacht voor elkaar

Onze projecten blijven gelukkig gewoon doorlopen en we werken er als team hard aan om de streefdatums voor opleveringen gewoon vast te houden. Maar de druk in de planning die je als project organisatie nou eenmaal hebt, voelt toch anders dan vorige week. Klanten hebben meer begrip dat het misschien wat langer duurt, iedereen is veel relaxter in zijn communicatie en er is opeens meer tijd voor een goed gesprek. Aandacht in wat we doen en met wie we zijn is door de snelheid van onze economie soms ondergeschikt op resultaat en handelen. Hopelijk is een van de positieve effecten van deze crisis dat we hier anders naar gaan blijven kijken.