Het casino van beleggen

Soms staan er berichten in de krant waar ik mij over kan verbazen. Zo ook vandaag in de Volkskrant met de kop “Beleggers verwarren SNAP met Snapchat: aandeel stijgt met 164 procent”. Wat was er gebeurd? Het moederbedrijf van Snapchat zou naar de beurs gaan en hier wilden beleggers natuurlijk een graantje van meepakken. Maar bij het zoeken naar het aandeel verwarden sommige beleggers het met een ander bedrijf dat SNAP heet. Het aandeel van dit bedrijf steeg in hele korte tijd met 164%; totdat men erachter kwam dat het niet het juiste aandeel was. Toen kelderde de koers weer naar beneden.

Hoe gek kan het zijn? Beleggen was ‘vroeger’ bedacht om bedrijven de mogelijkheid te geven om hun kapitaal behoefte te vergroten op een beurs. Door je aandelen te koop aan te bieden aan de markt, konden mensen hun kapitaal aan jou ‘geven’ in ruil voor dividend. Dit was – zeg maar – de vergoeding die je als bedrijf gaf aan een belegger, voor het feit dat je van zijn of haar kapitaal gebruik kon maken. Maar ja, als een bedrijf jou aandelen kan verkopen, waarom kun je deze dan ook niet doorverkopen? Zo ontstond de aandelenhandel zoals wij die nu kennen en die – wat mij betreft – is uitgegroeid tot een gigantisch casino.

Toen ik 16 was kwam ik in aanraking met beleggen. Nee, ik heb nog nooit belegd en ben voorlopig ook niet van plan om te beleggen in iets anders dan mijn eigen bedrijven. Ik vond het wel fascinerend. Met boekjes over ‘fundamentele analyse’ en ‘technische analyse’ kreeg ik een steeds beter beeld over hoe je naar de aandelen kunt kijken die op de beurs te koop zijn. Het heeft in mijn geval uiteindelijk geleid tot een eigen beleggingswebsite (Damrakker voor wie het misschien nog kent) en het hoogtepunt was 2,5 jaar lang het beurscommentaar schrijven voor het dagblad Spits. Niet gek voor iemand die nog nooit heeft belegd toch 😉

De laatste 15 jaar heb ik ‘de beleggingswereld’ losgelaten en heb ik gezien dat de technologische ontwikkelingen die we op alle fronten zien, ook in de beleggingsindustrie veel impact hebben. Beleggen is puur schermen handel geworden en het bedrijf met het slimste algoritme is diegene die het meeste geld kan verdienen aan beleggen. Het gaat zelfs zover, dat er een tijd terug in de krant te lezen viel dat er bijna 300 meter hoge zendmasten worden neergezet in de lijn Londen – Frankfurt…. om maar zo snel mogelijk te kunnen handelen.

Hoe verdien je nu je geld in beleggen? Nauwelijks meer op het dividend. De meeste bedrijven die de afgelopen 10 jaar zijn genoteerd op de beurzen hebben volgens mij nog nooit winst gemaakt, laat staan dividend uitgekeerd. Koerswinsten zijn de moneymakers, maar welke ‘money’ maak je dan eigenlijk? Papieren gokwinsten als je het mij vraagt. Ik koop een aandeel voor X, verkoop het voor X + 1 en hebt een winst van 1. Jij hebt het aandeel bij mij gekocht voor X + 1 en verkoopt het voor X + 2 en hebt daarna ook een winst van 1. En zo gaan we door, tot dat iemand het aandeel verkoopt voor X – Y en daarmee een verlies heeft van Y.

Niet heel veel anders dan een casino. De ene keer win ik de roulette, de andere keer win jij de roulette, totdat niemand de roulette wint en het casino het geldt verdiend. Slimmeriken houden bij de roulette tafel alle cijfers bij die zijn gevallen en hopen zo een patroon te herkennen, om hier goed op in te kunnen spelen (ofwel een ‘algoritme’). Eigenlijk zou je vlak voor dat het balletje valt nog snel even een muntje willen neerleggen, dus snelheid kan heel bepalend zijn of je wint of niet. Ik zie wel overeenkomsten. Maar voor echt gokken geldt altijd nog : op tijd stoppen… en misschien geldt dat ook wel voor beleggen. Maar ja, het is zo verslavend.