Stage zonder opdracht

Onderwijs en bedrijfsleven hebben elkaar altijd nodig. Het onderwijs zorgt voor de juiste kennis bij de nieuwe medewerkers, het bedrijfsleven zorgt dat kennis wordt omgezet in kunde. Sinds 2015 werk ik intensief samen met de Hogeschool van Arnhem-Nijmegen (HAN) en heb ik gemerkt hoe graag deze beide werelden met elkaar willen samenwerken en tegelijkertijd hoe lastig dit soms blijkt te zijn.

Een simpel voorbeeld maakt dit duidelijk. Ondernemers willen heel graag met studenten in hun bedrijf werken, want zij geven frisse energie, nieuwe ideeën en andere inzichten. Andersom willen studenten ook graag met ondernemers in contact komen, want een ondernemer maakt het mogelijk om de opgedane kennis daadwerkelijk om te zetten in kunde. Dus voor de student en ondernemer een waardevolle samenwerking.

Opdracht beschrijving

De student heeft vanuit de opleiding de eis meegekregen dat een stage bij een bedrijf tot bepaalde competenties moet leiden. Een verklaarbaar gegeven, want de opleiding wordt afgerekend op het bijbrengen van bepaalde kennis naar de student. De opleiding controleert deze eis door van de student te vragen om een opdrachtomschrijving voor de stage. Voordat de student mag beginnen met zijn stage, moet deze zijn goedgekeurd en dan kan de student aan de slag.

De ondernemer nodigt de student graag uit in zijn bedrijf. Door een tijd mee te lopen in een bedrijf is de student in staat om een beeld te krijgen van de gebieden waarop onderzoek kan plaatsvinden. In elke onderneming is genoeg te onderzoeken en te verbeteren, het is de kunst om naar boven te krijgen waarmee te beginnen. Vaak een lastige taak voor de ondernemer of medewerker die al lange tijd bij een bedrijf werkt.

Het verschil

Ziet u het verschil? De student wil graag stage lopen in een bedrijf, hier een bijdrage kunnen leveren en de ondernemer beter leren kennen. In de praktijk betekent het vaak dat de ondernemer eerst zelf een beeld moet hebben van wat hij wil laten onderzoeken of verbeteren, dit moet de student dan in zijn eigen woorden opschrijven om goedkeuring te krijgen van de opleiding. Dit alles, zonder ook maar een dag te hebben meegelopen in het bedrijf.

Om mij heen zie ik het gebeuren: een opdracht wordt (soms) met moeite door de ondernemer opgesteld, een student wordt gezocht en bij goedkeuring gaat het dan gebeuren. De student komt in het bedrijf, heeft gesprekken en denkt… ik zie heel andere gebieden om te onderzoeken of te verbeteren. Gebieden die mogelijk veel relevanter zijn voor de ondernemer. Maar ja, de opdracht staat vast en is goedgekeurd; dus ga je daarmee aan het werk.

Ik nodig het onderwijs uit: laat de eis van een opdrachtformulering die vooraf moet zijn goedgekeurd los. Geef de student 2 weken om kennis te nemen van het bedrijf, gesprekken te voeren met de ondernemer en medewerkers en van daaruit met een opdracht te komen. In ieder bedrijf is genoeg te onderzoeken of te verbeteren; dat de competenties niet worden gehaald lijkt mij dus ook geen issue. Het gaat erom dat de opleiding vanuit vertrouwen de student met de ondernemer aan het werk laat, om zo de kennis goed om te kunnen zetten in kunde. Ik denk dat de werelden hierdoor alweer een stukje dichter bij elkaar komen.